Goed, het idee was geboren.. en nu!? Ik had werkelijk geen idee hoe ik dit moest gaan aanpakken. Na intensief inlezen over de Lengberg onderjurk, reconstructies van anderen en Youtube video's kijken, had ik een aardig idee hoe ik dit het beste kon gaan doen.

Om er voor te zorgen dat het bovenlijfje strak op mijn eigen lichaam zou zitten, moest ik voor een mal van mijn bovenlichaam zorgen. Dit deed ik door een oud beddenlaken (katoen) om mijn bovenlichaam te draperen, en deze te bedekken met duct tape. Het belangrijkste was om dit te doen zonder bh aan! Door kleine stukjes duct tape te gebruiken kon ik elke ronding van mijn borsten goed volgen, en door het gebruik van het beddenlaken had ik geen last van de duct tape.

Nadat ik een mal van mijn bovenlichaam met duct tape had gemaakt, traceerde ik met een watervaste stift de rondingen van de cups, waar mijn middel zit en waar de zijnaden zouden moeten komen. Hierna kon ik het geheel uit doen, en uitknippen op de getekende lijnen. Deze duct tape delen had ik vervolgens weer op een stuk laken gelegd en uitgeknipt. Om de vormen van de cups goed uit te knippen moet je aan de randen kleine knipjes maken om de vorm plat op de grond te kunnen leggen.

Nadat het pasmodel goed genoeg zat voor mijn gevoel, heb ik alle speldjes er uit gehaald, de stukken op het linnen gelegd , overal 1,5 cm extra aan stof geteld (voor de zomen) en ben ik gaan knippen. Het voelt altijd een beetje spannend om de schaar in een mooie lap stof te zetten, wetende dat je geen ruimte voor fouten hebt.

Alle losse delen heb ik weer met speldjes aan elkaar gemaakt. En tevens heb ik meteen rekening gehouden met de zomen, dus alle randjes omgevouwen en gespeld.

Na weer tal van keren passen, aanpassen, en opnieuw passen was ik dan eindelijk tevreden genoeg om de speldjes te gaan vervangen door linnen draad. Het naaien was begonnen! Als eerste heb ik de zijkanten aan elkaar genaaid, daarna ben ik verder gegaan met de cups aan het lijfje zetten. Alle naden waar veel rek op zou komen te staan heb ik met de stiksteek (backstitch in Engels) genaaid.

Toen alle naden netjes waren weggewerkt, was ik enorm blij en opgelucht. Maar nu kwam een spannend gedeelte: ik moest de rijggaten gaan maken waar het koord doorheen zou gaan! Zoals op het origineel was, wilde ik 6 rijggaten aan één kant, en 7 rijggaten aan de andere kant maken. Waarom een verschil? Wanneer je een gelijk aantal neemt zal je koord nooit mooi geregen kunnen worden. Na een paar rijggaten op een reststukje linnen geoefend te hebben, voelde ik mij zeker genoeg om ze op het lijfje te gaan maken. Waar ik het eerst spannend vond, merkte ik al snel dat ik het een heel leuk werkje vond om te doen.

Toen het lijfje eenmaal klaar was, kon ik aan de rok beginnen. Maar hoe? Ik had werkelijk geen idee. Op het origineel zijn wel sporen van naaiwerk gevonden, maar aangezien er geen restant rok meer aan zit was het gissen hoe dit er uit moet hebben gezien. Ik wilde er sowieso plooien in hebben, om het 15e eeuwse silhouet er mooi uit te laten komen. Na een kort onderzoek van plooien in de middeleeuwen, en een paar keer testen op een stukje restlinnen, ben ik gegaan voor de zogenaamde "knife pleats". Deze heb ik om de 3cm gelegd, met een handige Youtube video als leidraad. deze kun je hier vinden.